Persoonlijk hou ik niet zo van mijn eigen verjaardag. Om te beginnen hou ik er zeker niet van om in de belangstelling te staan, en voel ik me dus meestal erg ongemakkelijk op deze dag. Waarom doet iedereen zo anders vandaag? Het is toch maar een dag gelijk een ander?
Jaar na jaar merk ik dat ik er daarenboven op terugblik met een gevoel van frustratie en teleurstelling. Misschien ligt het aan mij, maar ik heb altijd het gevoel dat er zo'n grote druk op ligt: ik wordt geacht er zo'n speciale dag van te maken, ervan te genieten, en bijna bovennatuurlijke dingen te doen als ik alle wensen mag geloven. Hoe meer ik de voorbije jaren probeerde, hoe minder ik er precies in slaagde om dit waar te maken. Hoe maak je zo'n speciale dag?
Ik denk dat ik dit jaar een beetje een antwoord vond: een dergelijke dag maak je niet, je krijgt het! Ik kreeg de tip om de dag gewoon te benaderen vanuit dankbaarheid. Je verjaardag is een mooie gelegenheid tot dankbaarheid voor het voorbije jaar, voor al wat je pad kruiste, voor alle mooie ontmoetingen en kansen. Daarnaast ook dankbaarheid voor al die mensen die aan je denken, en in hun aandacht voor jou uitdrukken wat jij in hun leven betekent. Het was vreemd, maar op deze manier de dag benaderen maakte dat elk sms'je, elk kaartje, of elk bericht op Facebook me met ongelooflijk veel vreugde vervulde. Mijn hart leek bijna te klein voor zovele tekenen van genegenheid... Ik in Manchester, en familie en vrienden in België, de afstand was er. Maar de berichten overbrugden die afstand ruimschoots!
Geloof het of niet: het werd op deze manier een heel speciale dag... Heel anders dan anders, heel anders dan het idee dat ik er bij had, maar wel één van de mooiere verjaardagen tot nu toe!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten